Onderweg naar Playa del Carmen bezoeken we de opgravingen van Tulum.
Het is weer fantastisch mooi weer als we vanochtend opstaan. Het is wel erg warm op onze slaapkamer; een ventilator aan het plafond is niet voldoende. Als we buiten komen, zien we op de trap dat het vannacht flink geregend heeft. Ik maak de foto van ons huisje nog eens opnieuw, maar nu met blauwe lucht op de achtergrond. De temperatuur is nog aangenaam, als we naar het restaurant lopen. Michiel bestelt een Continental Breakfast en ik neem pancakes.
Na het ontbijt gaan we terug naar de kamer om de tassen te pakken. De temperatuur is ondertussen al flink gestegen. Als Michiel de tassen op het balkon zet, is er al vrij snel een man om te helpen. Hij breng netjes onze tassen naar de auto. Om negen uur hebben we uitgecheckt en slaan we na de slagboom de weg weer op richting Chetumal. Om kwart voor tien gaan de we grens tussen de deelstaten Campeche en Quintana Roo over en natuurlijk is er weer een militaire post. We moeten stoppen en ze willen de kofferbak zien. Eén van de militairen voelt aan de buitenkant van de tassen en ze vragen waar we vandaan komen. Dan mogen we verder rijden.
Het gaat lekker vlot vandaag; de kwaliteit van de weg is goed en het is niet echt druk op de weg. We zijn al om kwart over tien op de kruising met weg 307 richting Cancún. Deze weg nemen we en na een kwartier rijden we Bacalar binnen. Hier ligt het op één na grootste meer van Mexico. We proberen er dichtbij te komen, maar dat lukt niet. Ook het 18de eeuws Spaans bastion is geen oplossing, omdat het gesloten is. We willen aan het eind van de straat nog iets gaan drinken, maar dat blijkt bij het zwembad te zijn en dan moeten we eerst entree betalen. We rijden terug naar de snelweg en vervolgen onze weg. Tot nu toe hadden we weer flinke open stukken langs de weg en was het mogelijk om iets van de omgeving te zien. Als we het 56 kilometer lange meer voorbij zijn, wordt de omgeving gelijk weer anders. We hebben nu alleen maar lange rechte stukken weg dwars door het oerwoud.
Tegen half één naderen we de stad Felipe Camillo Puerto en ook hier weer een militaire post, die we zonder stoppen mogen passeren. Af en toe zien we hutjes en huisjes en links en rechts van de weg. Hoe dichter we bij Tulum komen, hoe meer het er worden. Het weer wordt overigens wat minder, het wordt steeds bewolkter.
Om half twee rijden we het parkeerterrein van Tulum op. We moeten hiervoor 30 pesos betalen, terwijl er erg slecht te rijden is vanwege de grote gaten in de weg. Aan het eind van het parkeerterrein is een groot complex met souvenirwinkeltjes. Dan is het nog 600 meter lopen naar de ingang van de opgraving. Deze opgraving doet heel anders aan, omdat we nu niet midden in het bos zitten, maar stralend blauwe lucht zien en de Caribische Zee aan onze voeten hebben. We schieten mooie plaatjes. We zien hier zowel gebouwen met Maya-elementen, als gebouwen met Tolteekse invloeden, zoals de zuilen. Het gehele complex is ommuurd en van wachttorens voorzien, omdat de Maya's de stad goed moesten beschermen, vanwege de grote rijkdom aan jade, goud, zilver en schelpen. Om drie uur lopen we terug en bij de souvenirwinkeltjes drinken we nog iets verfrissends; het is namelijk flink warm in de volle zon.
We rijden richting Playa del Carmen en rijden door de Riviera Maya. Een snelweg vlak langs de kust, waaraan alle grote hotels een afslag hebben. Het weer wordt nu erg slecht. We zien lichtflitsen en links van ons is het erg donker. Dan opeens zitten we midden in een gigantische bui; tien minuten later is het weer droog en als we in Playa del Carmen aankomen schijnt de zon. In Playa del Carmen blijkt, dat we met de auto niet bij het hotel kunnen komen, omdat het voetgangersgebied is. We parkeren de auto ergens en gaan alleen met de rugzakken op pad. Na even zoeken vragen we bij een politiepost de weg en dan vinden we het snel. Het is een lange gang met een beperkte aanwijzing naar het hotel. We checken in en gaan de rest van de bagage halen, zodat de auto al vast helemaal leeg is.
Tegen vijven hebben we alles op onze kamer en we besluiten het stadje te verkennen. We lopen over het strand richting het zuiden tot aan de pier waar de boten naar Cozumel vertrekken. Daar eten we een frietje van McDonalds op het randje van de pier. We lopen door de toeristische winkelstraat, waar het gezellig druk is, terug. We lopen tot het eind van de straat en gaan dan over het strand terug naar ons hotel. Om zeven uur zitten we met een hapje en een drankje op het balkon van ons hotel, helaas net geen uitzicht op zee. Om acht uur gaan we op zoek naar een gezellig restaurantje. In de winkelstraat vinden een leuk Mexicaans terras, waar we lekker te eten krijgen. Om negen uur betalen we de rekening en lopen we nog even door de winkelstraat. Als tegen tienen sommige winkeltjes gaan sluiten, lopen we terug naar het hotel, waar we nog even nagenieten op ons balkon. Het is op dit moment nog zo'n 30 ºC.
412 km