Vanaf Hardap rijden we richting Mariental. Net buiten Stampriet nemen we de afslag naar onze camping Anib Lodge. 's Middags maken we een gamedrive.
Het blijft hier erg koud 's nachts. De kruik heeft gelukkig wel wat geholpen. Onze buren waren vanmorgen erg luidruchtig, maar gelukkig zijn we na zeven uur nog lekker in slaap gevallen. We worden wakker met het zonnetje op de tent, het wordt dan gelijk al snel wat warmer. Als ik de tent uitga en m'n voeten naar buiten steek, merk ik dat het nog helemaal niet zo warm is. Ook al schijnt de zon al volop aan de blauwe hemel. Ik trek vlug m'n gympen aan. Het trappetje af en eerst maar eens naar het toilet. Ja, dat ik natuurlijk niet in het donker doen. Zeker niet nu het trappetje wel erg steil staat.
Op ons gemak kleden we ons aan en ontbijten we in het zonnetje. De temperatuur is al aangenaam en we genieten van alle rust. Om tien uur rijden we naar de ingang van het park. Onderweg stoppen we bij de receptie om de marmotten op de foto te zetten. Bij de dam maken we nog een paar foto's. In de verte zien we de pelikanen op het water drijven.
We nemen de grindweg richting Mariental. We komen nu door een stuk waar aan landbouw gedaan wordt. Op meerdere plaatsen wordt op het land gewerkt. Na een kwartier rijden komen we op de asfaltweg en slaan rechtsaf. Na bijna 20 kilometer zien we een aap op een hek zitten. Dat komt mooi uit, want dat was ook de aanwijzing van de cache waar we naar op zoek zijn. We zoeken en kijken onder verschillende stenen, maar helaas kunnen we de cache nergens vinden. Het zou ter grootte van een boterkuipje zijn, dat zou je toch niet zomaar over het hoofd zien. We zien wel een gat onder een steen, maar helaas gaan we onverrichter zaken weer terug richting Mariental. In deze stad gaat Michiel op zoek naar stookhout en koopt hij nog een grote kan water. Opeens komt hij terug met de vraag of het een idee is om nog een deken te kopen, zodat we het vannacht misschien iets minder koud hebben. Nou, daar zeg ik geen nee tegen. Bij de eerste winkel krijg hij niet genoeg afgedongen, maar gelukkig kan hij in een volgende winkel wel iets naar z'n vinden. Hij komt terug met twee dekens en twee joggingbroeken. Nou, ik ben benieuwd.
We rijden een stukje terug richting het noorden en slaan rechtsaf richting Stampriet. De weg is nog steeds prima geasfalteerd. Na 20 kilometer is aan de linkerkant de poort van Anib Lodge. Een man doet de poort open en kijkt op z'n lijst. We staan er niet op en we laten hem ons mailtje zien. Hij schrijft onze gegevens op en vertelt hoe we moeten rijden. Een stoffige rode weg volgen we een kilometer of drie. Dan zien we opeens een bordje receptie en rijden we het parkeerterrein op. Een dame staat ons al met een welkomstdrankje op te wachten. We krijgen een heerlijk sapje en daarna gaan we bij de receptie naar binnen. Ook hier staan we niet op de lijst, maar gelukkig is er nog een campingplaats vrij. We hebben eigenlijk wel geluk, want het is de laatste van de drie. We schrijven ons gelijk in voor de game-drive van vanmiddag. We moeten de bordjes volgen en dan wijst het zich vanzelf. We krijgen een plekje aan de rand van het terrein met fantastisch uitzicht over de savanna. Ergens daar achter moet de Kalahari woestijn liggen. De volgende kampeerplaats ligt zo'n honderd meter verderop. Dus daar hebben we geen last van. We hebben een eigen gebouwtje met stookplaats en overkapping. In het gebouw is er een toilet en een douche.
Het is net 1 uur geweest en we zijn wel weer toe aan iets te eten. We beleggen de laatste boterhammen met kaas en Michiel gaat aan de slag om er tosti's van te maken. In het zonnetje loopt de temperatuur aardig op en we hebben een echt vakantiegevoel. We genieten van het heerlijke weer.
Tegen drie uur maken we ons klaar voor de game-drive. Omdat het hier 's avonds erg afkoelt, trekken we de joggingbroek onder onze afritsbroek aan. Dan nog een extra T-shirt en iets voor op ons hoofd. Als we ons goed aangekleed hebben en alle foto- en film apparatuur bij ons hebben, rijden we terug naar de receptie.
Er staan al meerdere jeeps klaar en we mogen in nummer 2 stappen. Michiel gaat naast de chauffeur zitten en ik ga achter hem op een bankje hoger zitten. We rijden met 2 jeeps weg en blijven de rest van de tijd bij elkaar. Af en toe wordt er gestopt om iets over de omgeving te vertellen of om naar de dieren te kijken die we onderweg zien. We rijden over de kalahari duinen, mooie rode begroeide richels. We zien vanmiddag allerlei dieren, zoals springbokken, spiesbokken, steenbokken , struisvogels en zelfs een wilde kat. Als de zon bijna onder gaat, wordt er gestopt boven op een duinrand. De chauffeurs zetten een bar neer en we kunnen uit van alles kiezen. Een bak chips erbij, maakt het compleet. Ondertussen maken we foto's van sporen in het duizend en de ondergaande zon. Na een half uurtje krijgen we allemaal een deken en gaan we in de open jeep weer terug naar de lodge. Het is flink koud nu en de jeeps gaan met een flinke vaart door het duinzand. De chauffeur rijdt prima, hij let steeds goed op als er takken over het pad hangen. Iets na zessen zijn we terug bij de lodge en stappen we in onze eigen auto op weg naar onze kampeerplek. Dit was een leuke tocht en we hebben best wat wild gezien en mooie plaatjes kunnen schieten. Michiel zet gelijk de tent op en gaat aan de slag om een vuurtje te maken, terwijl ik de tent weer helemaal inricht. Het duurt eventjes, maar dan gaat het vuurtje lekker branden.
We maken een heerlijk pittig tomatensoepje en ondertussen bakt Michiel op de BBQ de speklapjes. Na deze maaltijd wassen we af en zitten we nog even bij het vuurtje. Rond negen uur zoeken we het tentje op.