De heenreis naar Costa Rica

In de vetrekhal op SchipholDe heenreis verloopt zonder problemen. Na vele uren vliegen en een tussenstop in Madrid landen we in San José.

De wekker loopt wel erg vroeg af; het is pas kwart over vier. Het is even moeilijk, maar na wat koud water ben ik helemaal wakker. Precies een half uur later rijdt onze privétaxi voor en 5 minuten later zijn we weg. Er zit veel vrachtverkeer op de weg, maar we kunnen lekker doorrijden. Om vijf over vijf lopen we de vertrekhal op Schiphol binnen. Er staan al honderden mensen te wachten bij de bagagecontrole. Bij de incheckbalie zijn we snel aan de beurt. Gelukkig kunnen we ook gelijk voor de vlucht vanaf Madrid inchecken. Iets voor half zeven zijn we door de bagagecontrole en gaan we op weg naar gate 10; bijna een kwartier lopen. Een half uur voor vertrek mogen we het vliegtuig in en om kwart over acht taxiën we weg. We gaan een heel eind, voordat we om vijf voor half negen de lucht in gaan. Het is helder en we kunnen alles op de grond goed zien. Als we boven België vliegen, val ik in slaap.

Michiel maakt me wakker, als de landing al is ingezet. Vijf minuten later staan we aan de grond; precies op tijd. Ook in Madrid is het mooi weer en we taxiën in zo'n tien minuten naar de terminal. Het is tegen elven als we het vliegtuig verlaten. In het vliegtuig heeft Michiel al gelezen, dat we nu naar een andere terminal moeten. Op de borden staat, dat we zo'n 24 minuten onderweg zijn. Met de roltrap gaan we naar beneden en daar stappen we in de metro. Een paar minuten later staan we in de andere terminal. We moeten even wachten voor de douane en gaan dan met de roltrap weer omhoog. Nog een stuk lopen en dan zijn we bij de juiste gate.Op de rolband in de vetrekhal op Schiphol

We drinken wat en een half uur later wordt al omgeroepen dat we kunnen boarden. We vliegen nu met een grote airbus (A340-600), waarin 350 man kan. Nog een paar minuten en dan is het half één; tijd om te vertrekken. We taxiën een heel eind en moeten ook nog enkele vliegtuigen voor laten gaan. Maar dan gaan we de lucht in. De eerste uren van de vlucht slaap ik veel. Na anderhalf uur krijgen we een warme maaltijd. En een uur voor de landing nog een snack.

Het is flink bewolkt boven Costa Rica. Door middel van een camera op het vliegtuig, kunnen we via de tv-schermen de situatie buiten zien. Het is kwart voor vier als we aan de grond staan, waarna het toestel op weg gaat naar de plek waar we er uit mogen. Via de trap verlaten we het toestel en moeten we de bus in. Die brengt ons naar de ontvangsthal een stuk verderop. Vrij snel zijn we door de douane en dan moeten we even wachten op onze bagage. We zijn zo door de bagagecontrole heen en lopen via de schuifdeur naar buiten. Daar staat, zoals afgesproken, iemand met een geel bordje op ons te wachten. We lopen met hem naar zijn bus, die in de parkeergarage staat. Na een rit van ongeveer 20 minuten komen we aan bij ons hotel Bueno Vista, dat net buiten Alajuela ligt. We checken in en spreken met de man onze reis door. Tegen half zes ploffen we neer op onze kamer en rusten we uit van de lange reis. Om zeven uur gaan we in het restaurant een hapje eten. We liggen om half negen in bed; dit betekent dat we vandaag bijna 24 uur op zijn geweest.