Aankomst in Doha. Na enkele uren wachten vertrekt het vliegtuig naar Kathmandu.
Zo'n 3½ uur later maakt Michiel me wakker voor het ontbijt. Tien over half vijf en de landing is ingezet. In Doha is het nu al zo'n 25ºC. Precies om vijf uur staan we aan de grond. We lopen de vliegtuigtrap af en stappen in de bus die gereed staat. We worden netjes voor de deur van de aankomsthal afgezet. We zijn snel door de controle heen en zoeken de wc's op, waar ik m'n gezicht was en m'n tanden poets. Nu word ik eindelijk een beetje wakker.
Het is nu nog zo'n twee uur wachten tot onze vlucht naar Kathmandu gaat. We mogen op tijd de bus in op weg naar het vliegtuig. Het is weer een airbus 320, waar we naar toe gebracht worden. Het is slechts 4 uur vliegen, waarbij we ook nog twee maaltijden krijgen. Tussendoor slapen we wat. Als we Nepal naderen wordt het weer minder. Het laatste uur moeten de riemen aan en mag er niet meer gelopen worden. Het vliegtuig daalt soms flink. En als ik de laatste 10 minuten ook nog foto's ga nemen, moet ik op zoek naar een zakje. De landing verloopt vlot en we zijn snel door de douane heen.
Twee tassen zijn er gelijk als we bij de lopende band aankomen. Op de laatste tas moet we lang wachten. Het zijvak is kapot, maar we weten niet of we spullen missen. Als we buiten komen staat er heel veel Nepalezen te wachten en te roepen of we vervoer nodig hebben. Na even rondgekeken te hebben, zien we een gedeelte van de groep. Op de rest moeten we lang wachten; 7 mensen zijn hun bagage kwijt.
Met een redelijk luxe bus gaan we op weg naar ons hotel. Een Nepalese vrouw doet het woord en stelt ons aan de gids Krishna voor. We zetten haar af bij het reisbureau en gaan op weg naar het hotel. We rijden langs het koninklijke paleis en dan mag de buschauffeur niet de weg inslaan die hij wil. Van de politie moeten we een andere kant op. We rijden nog een stukje en dan zet de chauffeur de bus ergens midden in een straat neer. Hij vertelt dat hij zo niet bij het hotel kan komen en pas over 20 minuten verder wil rijden. Na deze korte pauze waagt hij het opnieuw en binnen een kwartier staan we in de buurt van ons hotel.
De bus keert in een scheve bocht en dan mogen we er uit. Iets meer dan 100 meter lopen kunnen we een klein steegje in en komen we in een gezellige binnentuin terecht, waar ook de ingang van het hotel is. In de hal van het hotel krijgen we een welkomstdrankje en de sleutel van onze kamer. Het is ondertussen half zeven plaatselijke tijd en we gaan snel op weg naar de pinautomaat.
We hebben namelijk om half acht een meeting en moeten dan 2000 rupees betalen voor ons trekkingpermit. We vragen nog even aan onze gids waar we moeten zijn en hij tekent het op ons kaartje. We lopen de straat uit, slaan linksaf en na een paar bochten staan we opeens bij de pinautomaat. We moeten even wachten en dan houdt de bewaker de deur voor ons open. We gaan terug naar het hotel en zoeken een plaatsje op het terras. Als we compleet zijn, gaan we naar een zaaltje. Hier houdt de gids zijn praatje. We besluiten om met z'n allen in het hotel te blijven eten. We krijgen een Nepalees menu voorgeschoteld. Het smaakt allemaal prima. Om half elf betalen we en zoeken we onze kamer op.