Chitwan

Met een houten boot steken we het water over op weg naar de jeep voor de safari. In de loop van de middag maken we een ritje op een olifant en zien we neushoorns van dichtbij.

Vandaag is het vroeg dag. We worden iets na vijven wakker en zijn precies om kwart voor zes aan het ontbijt. Het duurt nog tot zes uur voor de toast en de eieren komen. Maar om tien voor half zeven is iedereen klaar om te vertrekken. De olifant voor een aantal van ons komt net de tuin binnen lopen. Wij gaan met een gids mee.

We lopen naar het strand. Hier ligt een houten boot op ons te wachten om ons naar het eiland in de rivier te brengen. We gaan met tien man in de boot en dan is er een man die de boot met behulp van een houten stok vooruit duwt. Als we aan de andere kant zijn, lopen we dwars over het eiland naar de volgende boot die op ons ligt te wachten. Nu mogen er slecht zeven mensen in de boot.

Aan de overkant staan de jeeps al op ons te wachten. Als iedereen over gevaren is, vertrekken we met twee jeeps. We maken een hele mooie tocht door de prachtige natuur van Chitwan. Over open velden die vol met olifantengras staan en dwars door bossen, soms dichtbegroeid en ander keren weer heel doorzichtig. We horen en zien allerlei vogels, we zien apen, herten, zwijnen en zelfs twee neushoorns. Het hobbelt wel behoorlijk in zo'n jeep. En je moet ook nog oppassen voor al het gras dat aan de kant staat en opzij zwiept als de auto er langs komt.

Elke keer als er een dier gespot wordt, staat de jeep stil. We gaan zelfs de auto uit om twee neushoorns van dichtbij te bekijken. Maar dan nog staan we op behoorlijke afstand. We houden even pauze bij een krokodillen opvangcentrum en dan gaan we weer op weg terug. Het is al elf uur als we bij de rivier aankomen en weer over moeten steken met de bootjes. Met het eerste bootje gaat ook nog iemand van de jeeps mee om benzine te halen. Hij staat voorop en valt in het water als we bijna aan de overkant zijn. Het is niet diep, maar hij is wel helemaal nat.

Om half twaalf zitten we lekker in de schaduw op het strand aan de rivier. We nemen iets verfrissends te drinken, want dat hebben we wel verdiend. Omdat het ook wel weer tijd is om te eten, bestellen we een paar dingen voor de lunch. Ondertussen kijken we naar hoe de olifanten een bad nemen. Het is ook mogelijk om op de rug van zo'n beest te gaan zitten. Maar dat laten we graag aan anderen over.

We lopen terug naar ons huisje en rusten daar lekker nog even uit. Om drie uur stappen we voorin de jeep. Michiel laat er nog even een foto van maken. Met de jeep rijden we het dorp door naar de opstapplaats. De olifanten staan al klaar. Via een trap en een plateau kunnen we enigszins makkelijk instappen. Er moeten drie of vier personen op een olifant. Er wordt gekeken naar het gewicht van de mensen om een goede verdeling te maken. Als we net met veel moeite tussen de paaltjes op de rug van de olifant gekropen zijn, stapt de olifantendrijver er vanaf om naar de wc te gaan. Laat hij ons alleen op zo'n olifant achter.

We zitten met z'n drieën op de rug van dat beest en het lijkt comfortabel, maar dat valt gedurende rit wel tegen. Het is een hele leuke rit, maar wel erg vermoeiend. M'n benen en armen doen aan alle kanten zeer. We zien twee neushoorns en een moeder neushoorn met een kleintje op nog geen drie meter afstand. Heel bijzonder om deze met uitsterven bedreigde dieren van zo dichtbij te zien. Verder zien we niet zo heel veel; een paar verschillende soorten hertjes, pauwen en vogels. Maar de tocht op zich is natuurlijk een belevenis. De olifanten wandelen en hobbelen overal dwars door heen; de drijver probeert zo goed mogelijk de takken en bomen opzij te houden. Een paar meter naar boven of beneden is een hele belevenis als je boven op de rug van zo'n beest zit.

Op een gegeven moment hebben we het echt wel gehad en verlangen we naar een flesje frisdrank of een biertje. Na zo'n twee en half uur komen we terug bij de startplaats. Voorzichtig stappen we af en worden we met de jeeps op het strand afgezet. We verbazen ons hierover, maar dat is om naar de zonsondergang te kijken. We drinken wat en als de zon onder is lopen we terug naar ons huisje.

We douchen en pakken alle spullen alvast in, zodat we morgenvroeg niet veel meer hoeven te doen. Om acht uur zijn we klaar en lopen we naar het overdekte restaurant. De muziek- en dansgroep is nog bezig met de uitvoering. Een groot gedeelte van onze groep zit hier naar te kijken. Twintig minuten later is het afgelopen en wordt er voor ons allemaal een buffet geserveerd. Alles voor een complete dal bhat staat op tafel. Krishna heeft de Himalayan krant bij zich, waarin staat dat er 35 maoïsten, burgers en militairen zijn omgekomen. We sluiten af met thee en gaan rond tienen naar bed.