Een dagje naar de koningssteden Baktapur en Patan.
Het is vandaag echt uitslapen; we hoeven pas om tien uur bij het hotel te verzamelen. Maar omdat we al zo gewend zijn aan het vroeg opstaan, zijn we beide al rond de klok van vijf uur wakker. Pas na half acht komen we ons bed uit en het is al half negen als we het hotel uitlopen om te gaan ontbijten.
Op het dakterras bij de bakker bestellen we een uitgebreid ontbijt. Toast met omelet, worstjes, gebakken aardappels, juice en thee. Nou dat gaat er wel in. Het is een heerlijk temperatuurtje en onder de parasol is het goed uit te houden. Omdat we nog tijd genoeg hebben, gaan we nog even internetten om het thuisfront gerust te stellen. We lopen op ons gemak terug naar het hotel, waar we ruim op tijd zijn.
Nienke zamelt geld in om de bus voor vandaag te betalen. Als iedereen er is lopen we aan naar het busstation aan het einde van de straat. Er staat een mooie bus op ons te wachten, die ons in drie kwartier naar Bhaktapur brengt. Een prachtige stad met schitterende tempels, leuke steegjes en heel veel souvenirwinkeltjes. We zien op een van de pleinen een traditionele dokter, die bezig is met het uitoefenen van zijn praktijk. We gaan iets drinken op de eerste verdieping van een restaurant, zodat we het gebeuren goed kunnen volgen.
Daarna struinen we nog lekker door de steegjes. Tegen enen zoeken we het restaurantje op waar we hebben afgesproken om te eten. We lunchen met uitzicht op Durbar Square, lopen nog even rond en zorgen ervoor dat we om twee uur klaar staan. We lopen met z'n allen terug naar de bus. De bus rijdt niet zoals verwacht terug naar Thamel, maar we gaan ook nog naar Patan; een van de andere koningssteden.
Patan is een stuk kleiner dan Bhaktapur. Als we naar het centrum toelopen, stuiten we op de resten van een feest dat hier vanmorgen gevierd is. Er staan twee wagens met daarop gigantische scheve torens. Als er tickets gekocht zijn, krijgen we drie kwartier om rond te kijken. Michiel koopt een mooie fluit voor me. We slenteren rond, bekijken alle tempels en kopen wat te drinken. Op de trappen van een tempel drinken we en kijken we rond naar alles wat er gebeurt. Als we terugkomen op de verzamelplaats, heeft Michiel "last" van een fluitenverkoper. Uiteindelijk koopt hij voor 200 rupees nog een fluit.
We lopen terug naar de bus, die ons weer naar het hotel brengt. Het laatste stukje lopen we weer. Als ik een fles water en een zak chips koop en met 500 rupees wil betalen is het een hele klus. Er wordt geprobeerd te wisselen, verschillende laatjes worden opengetrokken en uiteindelijk komen ze bijna bij het bedrag. We nemen er genoegen mee na bijna tien minuten.
Als we bij het hotel aankomen, hebben ze al met Krishna afgesproken dat we morgenochtend om acht uur vertrekken. We bestellen iets te drinken, gaan lekker op het terras zitten en genieten van het mooie weer. Het is tenslotte een aangename 26ºC. Om half zeven verzamelen een aantal mensen van onze groep zich. Ze willen gaan eten op het dakterras waar we de eerste avond ook gegeten hebben. We lopen in ieder geval met ze mee.
Uiteindelijk nemen we de groep mee naar New Orleans. We kunnen daar met zoveel personen helaas niet buiten zitten, maar ook half buiten hebben we een leuk plekje. Halverwege de avond begint het flink te waaien en te regenen. De ramen worden gesloten. Even later gaat ook het licht uit. Nu wordt het echt sfeervol met al die kaarsjes op tafel. We eten er heerlijk en iedereen is het er mee eens, dat dit een leuke locatie is.
We komen er zelfs met z'n twaalven uit om de rekening te betalen. Met z'n allen lopen we door de donkere straatjes terug naar ons hotel. De meeste winkeltjes zijn nu wel gesloten; het is dan ook bijna tien uur.