We ontdekken vandaag een ander stuk van het Hwange Nationaal park. We brengen veel tijd door bij Masuma dam, waar we onder andere leeuwen zien.

Als we het tentje uit kruipen, zien we net de zon over een heuvelrug opkomen. Dat levert de eerste mooie plaatsjes van vandaag op. We ontbijten met yoghurt en Michiel controleert de bandenspanning. Bij de achterbanden moet de druk opgevoerd worden, dus daar gaat hij mee aan de slag. Ondertussen ruim ik het tentje op. Om half acht verlaten we het kampeerterrein. Niet veel later zien we de eerste dieren al: een marmot met twee jongen en een bushpig. Een stukje verderop zien we de eerste olifant. Bij Deetema dam zien we een aantal vissers en een krokodil. We rijden verder en komen om negen uur bij Masuma dam aan. Dat is werkelijk een mooi plekje. Hier staat een grote overdekte uitkijkpost met een hele rij stenen bankjes. We blijven hier een uur zitten en er is steeds wat te zien. Vlak voor de uitkijkpost ligt een wat groter meertje, waarin een stuk of vijftien hippo's actief zijn. Op de kant ligt een krokodil. Iets verder weg ligt nog een kleiner meertje. Daar zien we impala's, waterbokken en kalkoenen. Achter het meertje liggen een aantal kadavers van olifanten. Dan opeens verschijnt er een olifant, hij komt wat drinken in het grote meer, loopt bijna over de krokodil heen en is dan opeens weer tussen de bomen verdwenen. Na tienen rijden we verder in de richting van main camp. We rijden steeds door verschillende landschappen. De ene keer kunnen we wat verder weg kijken over grasvelden. Dan staat het gras zo hoog dat we er niet overheen kunnen kijken. De ene keer dichte begroeiing met bomen die niet veel hoger dan twee meter zijn en dan weer hoge bomen met struiken ertussen. De weg is niet breder dan de auto, maar we komen vandaag alleen bij de Masuma dam andere mensen tegen. Een van de eerste dieren die we spotten, is de secretarisvogel. Hij loopt parmantig door het open veld. Hier en daar zien we enkele olifanten. Als we bij een klein watertje komen, staan er zes olifanten. Allemaal mannetjes. Het lijkt er nog even op of ze met elkaar in gevecht gaan, maar helaas gebeurt dat niet. Een stuk verder staat er vlak langs de weg een grote kudde buffels. Het zijn er wel meer dan dertig. Helaas is het lastig fotograferen, omdat ze net in een stuk staan dat dicht begroeid is. Een paar keer nemen we een afslag naar een watertje of een zoutpan. Schitterende stukjes natuur, maar er zijn niet altijd dieren te zien. We komen nog een paar zebra's, kudu's, een hippo en een giraf tegen. We zijn dan ondertussen al op de terugweg naar Masuma dam, waar we tegen half drie zijn. We zitten nog niet of Michiel ziet een vrouwtjesleeuw het veld opkomen lopen. Ze gaat achter het eerste watertje onder een struik in de schaduw liggen. Na een kwartiertje komen er vanuit dezelfde richting nog twee leeuwen. Met z'n drieën lopen ze verder naar het achterste watertje. Daar gaan ze onder een boom liggen. Onder het genot van een drankje en wat chips genieten we van ons uitzicht en het schitterende weer. Ook vandaag weer een strak blauwe lucht en een temperatuur die ver boven de dertig graden ligt. Na een tijdje gaan ze er vandoor richting de weg. Als ze bijna uit ons gezichtsveld zijn, zien we een kudde impala's wegschieten. Op dat moment komt er ook net een busje richting onze locatie rijden. De leeuwen zijn nu uit het zicht. Maar na een tijdje wachten komen de kudu's om te drinken. Ook de hippo's laten regelmatig van zich horen. Als er een jeep aankomt, horen we dat de leeuwen vlak langs de weg liggen. We gaan met de auto nog even een kijkje nemen. We zien een vrouwtjesleeuw op iets meer dan tien meter van de weg afliggen. Terwijl we fotograferen, steekt de tweede leeuw opeens voor onze auto de weg over en gaat naast de andere leeuw liggen. Tegen half zes rijden we terug naar Masuma dam. Daar staan ondertussen al een tiental olifanten bij het kleine watertje en er zijn er nog een aantal onderweg. Een Zimbabwaanse man vraagt ons of we willen overnachten en vertelt hoeveel dat kost. Michiel gaat eerst een discussie met hem aan, maar hij schijnt het toch te menen, dat hij het tienvoudige wil hebben, van wat we afgelopen nacht betaald hebben, terwijl hier de faciliteiten hetzelfde zijn. We besluiten snel dat we dan terugrijden naar Sinamatella. Michiel zet er flink de vaart in want het is 27 kilometer rijden en we moeten eigenlijk voor zes uur bij de gate zijn, want dan sluit die, maar dat zullen we niet gaan halen. Als we dan in ieder geval maar niet in het donker hoeven te rijden. En dat is het om kwart over zes. Onderweg staan er opeens vier wilde honden voor de auto en Michiel moet moeite doen om ze niet aan te rijden, want ze blijven voor de auto lopen. Gelukkig geeft TomTom goed aan hoe de weg loopt en hebben we dit stuk al vaker gereden. Het is tien over zes als we de gate van Sinamatella binnen rijden. Dat kan gelukkig nog. We hebben er vijfentwintig minuten over gedaan. Er gaat net een bewapende man op een betonblok zitten om de gate te bewaken. Michiel gaat bij de receptie naar binnen om de camping te betalen. Even later rijden we de kampeerplaats op en zetten we de auto op dezelfde plek als waar we afgelopen nacht gestaan hebben. We zien nog net het laatste licht achter de heuvel wegzakken en dan is het pikkedonker. De temperatuur is aangenaam, de wind is zelfs nog warm. De sterrenhemel laat zich al vlot zien, al zijn het er wel minder dan de afgelopen nachten.