Vanaf de camping bij Fourth Bridge rijden we nog een schitterend stuk door Moremi Nationaal Park. In de loop van de middag komen we aan bij onze lodge in Maun.
De wekker loopt tegen zes uur af en we rijden iets na half zeven weg van de campsite. We zijn de gate amper uit of we zien de eerste dieren al; de impala's. Een klein stukje verder bij een watertje zien we veel verschillende watervogels waaronder ook de ooievaars. De zon begint op te komen en we rijden ondertussen over voornamelijk open vlaktes, waar we lekker ver weg kunnen kijken. De kleuren zijn fantastisch zo bij de opkomende zon. We kunnen weer mooie plaatjes schieten. We komen vandaag regelmatig bij kleine watertjes. Soms zijn er dieren en dan weer niet. We zien de zebra's, die we vandaag nog erg veel gaan zien. En een stukje van de weg zitten er op een heuveltje wel een stuk of vijftien gieren bij elkaar. Vandaag zien we slechts hier en daar een olifant en af en toe wat gnoes. Ergens in de verte zien we opeens ook een zwartrugjakhals lopen. We zijn nog geen uur onderweg als we een stukje voor ons wilde honden zien. We blijven eerst op een afstandje, nemen wat foto's en zetten dan de auto wat dichterbij. De wilde honden zitten achter de kalkoenen aan en hebben geen aandacht voor ons. Het is een groep van elf wilde honden, die we mooi in beeld kunnen brengen. We blijven ruim een kwartier kijken en dan opeens vertrekken ze. We rijden verder door het afwisselende landschap en zien onder andere de wilde varkens, rode hartenbeesten, saddle-billed Stork, wat kudu's, enkele giraffen, een hippo, Liechtenstein hartenbeest en een Kori Bustard. Het laatste stuk dat we door Moremi NP rijden nemen we wat wegen die in het in januari geopende deel liggen. Ook dit deel van het park is zeker de moeite waard. Helaas kunnen we niet nog dieper dit stuk van het park in, omdat we uiterlijk om elf uur bij de gate moeten zijn. Vlak voor elf uur zijn we bij de uitgang. We hebben dan ruim vier uur gereden en 62 kilometer afgelegd. We rijden een brede witte zandweg op, dat meer weg heeft van een wasbord. Zo hobbelen we 80 kilometer door. Onderweg houden we nog een lunchpauze bij een watertje, waar olifanten aan het drinken zijn, maar die vertrekken al vrij snel. We komen onderweg nog een veterinaire post tegen. Terwijl wij met onze schoen in een bak met ontsmettingsmiddel moeten gaan staan, sproeit de Botswaan de vier wielen van de auto af. Daarna mogen we het hek door en vervolgen we onze weg. Zo opeens dat het asfalt voor Moremi NP opgehouden is, zo opeens rijden we nu het asfalt op. Aan beide kanten van de weg zie je tussen de bomen huisjes staan. Voor het vee zijn soms hekken gemaakt van gevlochten hout. Tegen twee uur zijn we bij de bed and breakfast net voor het plaatsje Maun aangekomen. We worden welkom geheten door een Botswaanse vrouw, die ons ons huisje laat zien. We pakken wat bagage uit de auto en lopen daarna terug om met de auto nog even op pad te gaan om de banden op te laten pompen bij een benzinestation. We treffen de Nederlandse eigenaresse en maken een praatje. Na een kwartiertje rijden laten we in Maun de banden oppompen en dat is dan veel sneller gebeurd, dan dat we dat met de compressor doen die bij de auto hoort. We doen een paar boodschappen en rijden terug naar ons verblijf. We treffen de Nederlandse eigenaar en maken een kort praatje. Hij reserveert voor ons bij een restaurant in de omgeving een tafeltje. Nog even relaxen op het terras voor ons huisje en dan even lekker onder de douche. Om kwart voor zes rijden we naar het restaurant, dat schitterend aan het water ligt. We gaan net onder de overkapping zitten en hebben mooi uitzicht op het water met de ondergaande zon. Je kunt hier heerlijk eten voor een schappelijke prijs. In het donker rijden we de paar kilometer terug naar ons verblijf. De bewaker doet de poort al voor ons open en loopt zelfs met de zaklamp mee naar ons huisje.