Met de motorboot worden we naar mokoro's gebracht. Hiermee varen we heerlijk rustig naar een eiland, waar we een mooie wandeling maken.
Vandaag lopen we om zeven uur naar de eetruimte. De deur is nog dicht, maar na even wachten verschijnt de kokkin. We schenken thee in en nemen yoghurt. De kokkin komt vragen wat voor ei we willen en gaat voor ons aan de slag in de keuken. Ondertussen komt de eigenaar binnen en schuift bij ons aan tafel met een bakkie. We kletsen gezellig wat, terwijl we verder gaan met ons ontbijt. Iets na half acht vertrekken we snel, want we moeten om kwart voor acht bij de Backpackers lodge zijn. We pakken onze spullen en rijden er snel naar toe. Het is slechts een paar kilometer. We melden ons en betalen voor de dagtrip. Het duurt nog even voor ons gezelschap compleet is en het is tien voor half negen als onze motorboot vertrekt. We zijn met zeven toeristen. Twee van hen blijft overnachten op het eiland waar we naar toe gaan; de rest heeft dezelfde dagtrip als wij geboekt. We gaan eerst onder de oude brug door en daarna onder de nieuwe brug. Het is even lastig om met de motorboot tegen de stroom in te komen, maar als we iets verder zijn, wordt de snelheid opgevoerd. We varen door een rivier die ongeveer tien meter breed is en door het landschap kronkelt. De snelheid ligt soms zelfs net boven de veertig kilometer per uur. Het eerste stuk staan er veel koeien en ezels langs de kant van het water te grazen. Onderweg zien we de nodige watervogels. Na ruim drie kwartier hebben we 23 kilometer afgelegd en komen we op de plaats aan waar de mokoro's voor ons klaar liggen. Voor iedereen wordt een plastic kuipstoeltje in de mokoro gelegd en we mogen met z'n tweeën in een bootje. De mokoro wordt vooruit bewogen door een jongen die hiervoor zijn stok gebruikt. Het is een relaxte tocht tussen de rietvelden door. We varen met een snelheid van vier kilometer per uur. Het watertje is vaak maar een meter of twee breed. Onderweg varen we steeds tussen het riet en de vele lelies door. Na een uurtje varen, meren we aan en kunnen we even de benen strekken. Daarna gaan we verder voor het tweede deel van de tocht. Na in totaal bijna twee uur gevaren te hebben in de mokoro komen we bij het eiland aan. We hebben dan zeven kilometer afgelegd. Na een korte stop gaan we om tien voor half twaalf op pad voor een wandeling over het eiland. Het eerste stuk lopen we over een pas afgebrand terrein. Dat levert veel stof op. Daarna komen we gelukkig op een grasvlakte te lopen. Al vrij snel zien we de zebra's. Niet veel later zien een groep van ongeveer tien olifanten. We proberen nog iets dichterbij te komen, maar we staan aan de verkeerde kant van de wind en blijven op zo'n honderd meter afstand staan kijken. We steken nu meer naar het midden door en zien verschillende grote vogels, waaronder de malibu. Een stukje verder zien we een grote groep dieren; niet alleen zebra's, maar ook gnoes, rode hartenbeesten en wat whartogs. Na een uur lopen gaan we terug richting de bootjes, waar we na bijna twee uur lopen aankomen. De plastic kuipstoeltjes liggen nu in het zand en gebruiken we om op te zitten tijdens de lunch. We hebben een lunchpakket meegekregen met een sandwich tonijn en een sandwich met sla en kaas. Er zit ook nog een heerlijk zuur appeltje bij. We hadden zelf ook nog bananen meegenomen, dus we hebben wel even genoeg geluncht. Iets na tweeën lopen we naar de bootjes en stappen in. Omdat we nu met de stroom meevaren, hoeven de jongens niet zo hard te werken. Om tien voor vier zijn we terug op het startpunt en ligt de motorboot al op ons te wachten. Hij moet onderweg nog even bij iemand boodschappen afgeven, maar we zijn netjes om kwart voor vijf weer terug bij de lodge, waar we vanochtend opgestapt zijn. We hebben heerlijk gevaren en een leuke dag achter de rug. We rijden nog even naar Maun om drank te halen, maar er is een stroomstoring en daardoor is de drankenwinkel niet geopend. Dan maar terug naar ons verblijf waar we tegen half zes aankomen. De eigenaresse loopt net olielampjes uit te delen, omdat ook hier de stroom uitgevallen is. We douchen snel en gaan daarna met de auto naar hetzelfde restaurant als waar we gisteren gegeten hebben. We bestellen vandaag ook een voorgerecht en we genieten ondertussen van de mooie zonsondergang. Je kunt hier echt heerlijk eten. Tegen achten rekenen we af en rijden we terug naar ons verblijf. Daar aangekomen wordt weer netjes de poort voor ons open gemaakt. Er is nog steeds geen stroom; pas om kwart voor negen zien we buiten de verlichting weer aanspringen.