Vanaf de grens rijden we naar het Pilanesberg Nationaal Park. Dit is een oude krater, waar we erg veel dieren spotten.
We zijn er om half zeven uit, ontbijten met wat yoghurt in ons huisje en ruimen de auto weer in. We vertrekken om kwart over zeven en rijden met een boog naar de grensovergang. We halen eerst aan de Botswaanse kant alle benodigde stempels en gaan daarna bij de grenspost van Zuid-Afrika langs de loketten. Als we alles hebben verzameld rijden we naar de douanepost. Er staan twee vrachtwagens voor ons, waar we nog wel een minuut of vijf op moeten wachten, maar dan mogen we eindelijk verder. Na een half uur met grensformaliteiten mogen we de brug over de Limpoporivier oversteken. De brug heeft slechts een baan voor beide richtingen. Er is een stoplicht dat kan aangeven welke rijrichting mag oversteken, maar dat doet het nu niet. Aan de andere kant van de brug ligt een goed geasfalteerde weg en we rijden in zuidwestelijke richting. Er is best veel verkeer op de weg. We rijden door een heuvelachtig landschap. Na een uurtje rijden komen we door een steenkoolmijngebied. Het is heerlijk weer; het zonnetje schijnt en geen wolkje aan de lucht. Om half twaalf zijn we al bij de ingang van Pilanesberg NP. We melden ons aan bij de receptie en zoeken een plekje uit op de camping. We hebben 313 kilometer gereden. We lunchen en een uurtje later vertrekken we naar de gate om het park in te gaan. Pilanesberg NP is een krater die miljoenen jaren geleden ontstaan is. Het is een heuvelachtig gebied, waarin een aantal verschillende soorten van vegetatie voorkomen. Het is uniek dat hier zowel de droge als de natte savanne aanwezig is. Door het heuvelachtige landschap hebben we vaak mooie vergezichten. Er zijn bijna alleen maar zandwegen. De kwaliteit hiervan is nogal wisselend. Soms is de weg goed te berijden en soms moet je alle moeite doen om alle kuilen te ontwijken of om zo goed mogelijk tussen alle stenen door te slalommen. Op de heuvels zien we regelmatig de zebra's grazen. We komen in een paar uur tijd erg veel dieren tegen, zelfs op het heetst van de dag. De kudu's, waterbokken, impala's, gnoes en zebra's komen we op heel veel plaatsen tegen. Zo af en toe zien we enkele olifanten. Op een wat grotere groene grasvlakte zien we een kudde olifanten bij elkaar. Bij een watertje zien we natuurlijk de hippo's en de nijlganzen. En bij een vogeluitkijkpost kunnen we allerlei verschillende soorten watervogels fotograferen. Ze hebben hier in het park op een aantal plaatsen uitkijkposten en picknickplaatsen gemaakt, waar we even de auto uit kunnen. Onderweg zien we veel kuddes met gnoes. Zo af en toe zien we wat giraffen en de warthogs zien we overal lopen. Op grote afstand zien we ook nog een paar struisvogels. Dan opeens zien we een witte neushoorn met een jong. Na een paar foto's verdwijnen ze achter een paar struiken. We wachten een tijdje en dan komen ze er toch weer achter vandaan lopen; dat levert nog een paar mooie plaatjes op. Bij een ander watertje zien we springbokken en een stukje verderop komen we nog een jakhals tegen. We zijn op de weg terug naar de camping, omdat de gate om zes uur dicht gaat. Opeens zien we nog een witte neushoorn en dat zo langs een van de weinige geasfalteerde wegen in dit park. We rijden tegen zessen het park uit en richting ons plekje op de camping. We hebben er een gamedrive van 65 kilometer opzitten. We barbecueën het vlees dat we nog hebben en na de afwas zitten we nog even buiten.