Vandaag rijden we op ons gemak naar een ander deel van het Chobe NP. Na heel veel zandwegen bereiken we in de loop van de middag Savuti campsite.
Ondanks de buffels op dichte afstand, hebben we vannacht heerlijk geslapen. We ontbijten weer in het zonnetje met uitzicht op de Chobe rivier. Het is wel oppassen dat de apen er niet met iets vandoor gaan. Als een van de apen op iets in de afwasteil gaat zitten en er daardoor wat uitvalt, schrikken we van het lawaai en zien we de aap nog net wegspringen. Om half negen rijden we richting de gate van de campsite en gaan we richting het zuiden. In ruim een uur tijd zien we al weer heel veel dieren. Natuurlijk de velvet monkeys, impala's, kalkoenen, mongoose en kuddu's. We rijden door een schitterende glooiend terrein vlak langs het water. Op dit stuk staan erg veel mooie grote baobabbomen. In het water zien we een hippo en vlak langs de kant wat waterbokken. Een stukje verderop komen we de zebra's ook nog tegen en natuurlijk zien we ook de bushpigs. We staan een tijdje te kijken naar de gieren, die hoog in een boom zitten. Aan de hand van ons boekje proberen we te achterhalen welke soort het is. We gaan er uiteindelijk voor dat we de Lappet-faced gier gezien hebben. Vlak voordat we het bosachtige gebied inrijden, komen we een gigantische groep buffels tegen. Ze zitten aan beide kanten van de weg en laten zich goed fotograferen. Na een stukje rijden in het bosgebied, staan we opeens achter twee naast elkaar staande auto's. Het is een mul zandpad, dat op sommige plaatsen erg diep zand heeft. En de weg is eigenlijk maar voor een auto geschikt. De jeep met Botswanen erin heeft een lekke band. De auto met toeristen wilde er langsrijden, maar zit nu vast en bijna tegen de jeep aan. Michiel haalt de grote krik uit de auto en binnen twintig minuten hebben ze er een andere band op liggen en kunnen we verder gaan. Na nog tien minuten gereden te hebben, komen we bij Ngoma North gate aan. We hebben nu 20 kilometer gereden en zijn precies twee uur onderweg. We verlaten het Chobe NP en slaan rechtsaf de geasfalteerde weg op. We staan nu ook bijna aan de grens met Namibië. Een klein stukje verder gaan we linksaf richting Ghoha Entrance Gate. Hier staan vlak langs de weg een paar olifanten. We tuffen lekker door, rijden door enkele kleine dorpjes en hebben geregeld mooi uitzicht over de rivier. We volgen de geasfalteerde weg tot in Kachikau. Daar houdt het asfalt na 38 kilometer opeens op en staan we weer op een zandweg. De zandweg loopt door heuvelachtig terrein. We kunnen vaak niet zo ver weg kijken en komen geen dieren tegen. Wel enkele tegenliggers en dan is het steeds kijken, wie er een goed plekje in de berm kan vinden, want dat is nog niet altijd even makkelijk. Opeens komen we een heuvelrug over en zien we een aantal auto's beneden staan en eentje vlak voor ons. Ze horen met drie auto's bij elkaar en eentje is bagage verloren. We moeten even wachten tot alles weer rijdt. Een stukje verderop laten ze ons passeren. Om tien over één zijn we na 110 kilometer rijden en heel veel zandwegen bij Ghoha Entrance Gate en rijden we het Chobe NP weer binnen. Onderweg zien we niet veel dieren. Ondanks dat we soms ook redelijk open velden hebben. Een paar olifanten bij een waterpoel, een oribi en een puff adder is alles wat de zien. Als we nog maar drie kilometer moeten rijden, verliezen we even te veel snelheid en duikt de auto het zand in. Helaas geen beweging meer in te krijgen. Dat wordt zand scheppen. Na een kwartiertje scheppen is de auto weer vrij. Met een wiel in de berm overbruggen we de eerste tweehonderd meter, daarna is de zandweg weer beter te berijden en staan we binnen een paar minuten bij de ingang van Savuti campsite. We hebben vandaag 140 kilometer gereden, waarvan ruim honderd over hobbelige zandwegen. Michiel meldt zich aan en we rijden door naar onze kampeerplek. We hebben een ruime plek en rusten even lekker uit onder het genot van een koud drankje. Om vier uur gaan we nog even op pad voor een gamedrive. We rijden de poort uit en gaan de brug over. Helaas stroomt er geen water in de rivier. We zijn op weg naar een cache, die op vijf kilometer afstand moet liggen. Het laatste stuk staat er geen weg aangegeven op ons gps en op TomTom. Gelukkig ligt er wel een weg en komen we tot heel dicht in de buurt van de cache. Michiel hoeft maar een klein stukje te lopen. We staan op een mooi plekje met wel een stuk of tien gigantische baobabbomen. We rijden daarna terug en doen nog een paar plekken aan waar water moet liggen, maar helaas zijn bijna al deze plekken opgedroogd. We zien onderweg nog wel een zebra, wat impala's en een kori bustard. Als we het enige watertje dat er is voorbij zijn, zien we een groep van ongeveer tien olifanten lopen. We draaien om en gaan een klein stukje terug, totdat we uitzicht op het watertje hebben. We moeten een paar minuten wachten en dan komen de olifanten achter de struiken te voorschijn. Ze drinken maar kort iets en lopen dan weer verder. Wij rijden nog een stukje, steken een bijna droogstaand watertje over en staan dan op het steilste stukje weer met de bodem aan het zand. Weer graven en proberen weg te komen, nog een keer graven en dan opeens kunnen we wel achteruit rijden. Dan maar dezelfde weg terug en tien minuten later staan we aan de gate van de camping. Daar staat een auto in de ingang. Er gaat een zandpad omheen en de man bij de gate zegt dat we daar wel doorheen kunnen. Maar helaas wederom vast. Gelukkig na wat proberen, schiet de auto toch weer los en kunnen we verder. We draaien onze kampeerplek op en ik stap uit om aanwijzingen te geven. Dan hoor ik veel lawaai achter de stoeltjes en tafel, die we hadden laten staan. Staat er een olifant heel dichtbij op z'n gemak van de struiken te eten. Michiel zet de auto recht en we pakken ons toestel. Het is lastig om de olifant te fotograferen, omdat hij in het struikgewas blijft staan. Michiel gaat er bij zitten. Het duurt wel twintig minuten voordat hij de weg oversteekt naar een andere kampeerplek. Dan zetten we snel het tentje op, omdat het al flink begint te schemeren. Om half zeven is het echt helemaal donker.