Het is vandaag schitterend mooi weer. Dat komt goed uit, omdat we vandaag heerlijk gaan wandelen in de Drakensbergen.
We hebben goed geslapen in ons huisje. Het is wel koud geweest vannacht; de rijp ligt op het gras. We zitten hier op 1600 meter hoogte. Als ik het gordijn open doe, hebben we fantastisch uitzicht op de Drakensbergen. De bruine bergen steken mooi af tegen de egaal blauwe lucht. We kleden ons aan en lopen om kwart voor acht naar het huisje van de reisleider. Onderweg zie ik nog een grijze duiker wegrennen.
In het huisje wordt al volop gewerkt aan het ontbijt. Na het ontbijt lopen we terug om onze wandelspullen te pakken. Om negen uur staan we allemaal startklaar, terwijl de reisleider nog wat vertelt over het gebied waar we nu zijn.
We dalen een stukje af en lopen in de richting van het rotsgebergte. Na twintig minuten komt onze reisleider er achter dat we verkeerd zitten en we moeten bijna helemaal terug. We nemen bij de bordjes een andere afslag en lopen via een bruggetje over het water. We gaan een ander dal in dat steeds smaller wordt. We lopen over een smal paadje, dat langs de bergwand slingert. Soms lopen we tussen de hoge grassen en enkele keren door kleine stukjes bos, waar de temperatuur een stuk lager ligt. Als we volop in de zon lopen is de temperatuur behoorlijk hoog.
Helemaal aan het eind van de kloof kunnen we nog een stukje steil omhoog. Na tien minuten bereken we een mooie picknickplaats; het is half één, een prima tijd om te eten. Een half uurtje later ruimen we op en beginnen we aan de terugweg. Ieder loopt op z'n eigen tempo.
Wij zijn om drie uur terug bij het winkeltje op ons kampterrein. We kopen frisdrank en twee heerlijke ijsjes. We lopen eerst terug naar ons huisje en op het terras genieten we van de ijsjes. Helaas zitten we in de schaduw en is een trui hard nodig. Ondertussen kijken we of we de anderen van de groep zien komen. Na een warm kopje thee nemen we een heerlijk warme douche om al het zweet en de zonnebrandcrème eraf te spoelen.
Dan is het al weer bijna tijd om richting de bus te lopen, die ons om zes uur naar het pizzarestaurant brengt. Opeens springt een grijze duiker voor ons de weg over. We rijden weer zo'n vijfentwintig minuten en er is gelukkig plaats voor ons, want we konden niet reserveren. We eten weer lekker. Michiel probeert twee keer of het internet het doet, maar helaas is dat vandaag niet mogelijk. Tegen achten rijden we weer terug en wordt er in één van de huisjes nog geborreld bij een haardvuurtje. Ik duik lekker om negen uur m'n bed in, terwijl Michiel nog een biertje gaat drinken.