Vandaag maken we een wandeling over het schiereiland in het Robberg Natuurreservaat. Vlak langs zee klimmen en klauteren we over de rotsen. We zien walvissen en zeeleeuwen.
Na weer een heerlijke nacht met veel zeegeluiden op de achtergrond, loopt om zeven uur de wekker af. Het weer is vandaag wat beter dan gisteren; een gedeelte van de lucht is blauw. Maar als we om half acht naar het huisje van de reisleider lopen, merken we dat het wel wat waait. We ontbijten in het huisje van de reisleider, zodat we op tijd kunnen vertrekken.
We zijn nog geen vijf minuten terug bij ons huisje als de bus al komt voorrijden. Iedereen is uitgestapt, omdat ze een walvis gespot hebben. We kijken mee en stappen even later de bus in. Om negen uur rijden we de poort van het park uit. Het is halfbewolkt en behoorlijk fris, als we een half uurtje later bij een hoge brug stoppen. Ze doen hier aan bungee jumpen en als we tien minuten wachten, springt er iemand van de brug. Met onze verrekijker kunnen we het goed zien.
We rijden verder naar Plettenberg Bay. Aan de baai liggen luxe vakantiewoningen. Wij rijden naar het schiereiland. Bij de poort betaalt de reisleider de entree van het Robberg natuurreservaat. Het is nu half elf en het is de bedoeling dat we anderhalf uur wandelen. We maken een mooie wandeling over dit schiereiland. Een smal paadje slingert omhoog en omlaag; soms moeten weer zelfs een beetje klauteren, vooral op de terugweg. We zien al vrij snel twee walvissen in zee; we kunnen ze van best dichtbij zien. Ook zien we een paar kolonies zeeleeuwen. We lopen een stuk door het duinzand en komen aan de andere kant van het eiland uit. De terugweg is erg mooi. Vlak langs zee klimmen we over de rotsen. Pas om half één zijn we terug bij de bus; hebben we twee uur heerlijk gelopen.
We gaan gelijk de bus in op weg naar Knynsa, daar doet de reisleider inkopen voor de lunch van morgen en gaan wij lekker in het restaurant wat eten. Je kunt hier overigens weer heerlijk lunchen voor niet veel geld. Het regent als we om kwart over twee de stad uitrijden; het gaat zelfs even flink te keer. Maar al gauw wordt het droog en komt de zon tussen de wolken door. We rijden door heuvelachtig terrein en hebben soms uitzicht op hoge bergen en soms rijden we vlak langs zee. Het schiet lekker op. Tot aan Mosselbaai hebben we regelmatig prachtig uitzicht, daarna rijden we het binnenland in. Het is hier glooiend; veel groene vlaktes zo langs de rand van het gebergte. Het rijdt goed door en om half zes stopt Sakkie bij een benzinestation.
Het is nu nog 45 minuten, waarvan bijna alle kilometers onverhard zijn. We rijden een lange weg richting de kust; het blijft maar duren. Maar als de zon net onder is, zien we een bordje met de naam van het hotel. We slaan af en nu zijn we er echt bijna. Tegen half zeven staan we voor de ingang van het hotel. We krijgen een kamer toegewezen en zetten onze spullen er neer. De kamer is niet echt groot en een desillusie na alle locaties, die we de afgelopen weken gehad hebben. Binnen vijf minuten is al wel duidelijk dat het hier extreem gehorig is; zowel boven als naast ons horen we andere stellen.
We gaan gauw naar de bar om iets te drinken. Een half uurtje later gaan we aan tafel; we kunnen kiezen van het buffet, maar het is vandaag niet echt geweldig. Ook over de thee en koffie zijn we niet echt te spreken. Om de avond positief af te sluiten, drinken we gezellig nog wat in de bar.